به نقل از «ایران اکونومیست»

بهتر است از ۵G بگذریم!?

تاریخ انتشار: ۱۴ تیر ۱۴۰۲ | کد خبر: ۳۸۱۳۹۵۴۱

کشورهای مختلف به دنبال تحول دیجیتال فراگیر و انعطاف‌پذیرند و اقدامات بسیاری را در راستای پیاده سازی نسل پنجم ارتباطات در دستور کار خود قرار داده‌اند، در کشور ما بحث‌هایی درباره واگذاری باند فرکانسی ۳۵۰۰ مگاهرتز که به باند طلایی ۵G شهرت دارد، وجود دارد که به اعتقاد کارشناسان می‌تواند توسعه این نسل از اینترنت را با مخاطره رو به رو کند.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

به گزارش ایران اکونومیست، فرکانس‌های امواج رادیویی یک منبع مهم کمیاب است که در همه کشورهای جهان در اختیار دولت‌ها قرار دارد و مدیریت آن ماهیتی حاکمیتی دارد، اما بر اساس مقررات داخلی در برخی کشورها، به بهره‌بردارانی نظیر اپراتورهای تلفن همراه هم واگذار شده است.

در ایران نیز مدیریت جداول فرکانسی بر اساس قانون برعهده وزارت ارتباطات و فناوری اطلاعات است و منابع مالی حاصل از آن به حساب خزانه‌داری کل کشور واریز می‌شود. همه کشورها برای بهره‌برداری از فرکانس و نیازمندی شبکه‌های ارتباطی، تابع استانداردها و مقررات بین‌المللی اتحادیه بین‌المللی مخابرات (ITU) هستند؛ عدم تمکین از این استانداردها می‌تواند تداخلات فرکانسی در برخی مناطق به‌ویژه در مناطق مرزی را به همراه داشته باشد.

در ایران، سازمان صداوسیمای جمهوری اسلامی ایران یکی از بهره‌برداران فضای فرکانسی است. این سازمان به‌دلیل برخورداری انحصاری از حق پخش همگانی برنامه‌های رادیویی و تلویزیونی در ایران بازه فرکانسی ۴۷۰ مگاهرتز تا ۸۶۲ مگاهرتز را در اختیار دارد و تا سال‌ها باندهای ۷۰۰ و ۸۰۰ مگاهرتز در این بازه را به عنوان فراگیرترین باندهای فرکانسی موجود در کشور، برای پوشش حداکثری برنامه‌های تلویزیونی صداوسیما در سراسر شهرها و روستاها به‌صورت آنالوگ، در اختیار داشت. با هدف جلوگیری از ایجاد تداخل در برنامه‌های تلویزیونی در آن زمان حق بهره‌برداری از این باندهای فرکانسی، به طور اختصاصی در اختیار این سازمان قرار گرفت.

بیشتر بخوانید:

مذاکره برای حل یک مناقشه!

درباره مهم‌ترین ویژگی باندهای فرکانسی ۷۰۰ و ۸۰۰، می‌توان گفت که شعاع بیشتری را پوشش می‌دهند بنابراین هر اپراتور کاربری که بتواند خدمات ارتباطی خود را بر این بسترها عرضه کند، به تجهیزات کمتری نیاز خواهد داشت؛ سرمایه‌گذاری مورد نیاز برای حداکثرسازی پوشش شبکه را به‌شدت کاهش می‌دهد؛ از نظر فنی، قابلیت نفوذ بیشتری دارد. بنابراین درحالی اخیرا اتحادیه اروپا و کره جنوبی نخستین شورای مشارکت دیجیتال خود را در سئول برگزار و بر سر پیشبرد همکاری های مشترک برای تحول دیجیال فراگیر و انعطاف پذیر توافق کردند؛ در کشورمان همچنان در واگذاری باند فرکانسی ۳۵۰۰ مگاهرتز که به باند طلای ۵G مشهور است، بحث و اما و اگر وجود دارد که به اعتقاد کارشناسان، می تواند توسعه این نسل را با مخاطره مواجه کند.

برگزاری مزایده باند ۳۵۰۰ مگاهرتز دو سالی می‌شود که در پیچ‌وخم تصمیم‌گیری‌های رگولاتوری حوزه ارتباطات قرار گرفته و اپراتورهای موبایل را معطل نگه داشته و حتی گفته می شود که دست‌شان را برای هرگونه اقدامی در زمینه خرید و واردات تجهیزات بسته است. هر چند چالش تخصیص باند در کشور ما به امروز مربوط نیست و سال‌هاست که حاکمیت حوزه ارتباطات بنای تخلیه باندهای فرکانسی ۷۰۰ و  ۸۰۰ مگاهرتز را که اکنون چندان کاربردی در بخش برودکستینگ ندارند و برای توسعه بخش اینترنت همراه ضروری هستند، دارد اما هنوز راه به جایی نبرده است؛ با این حال که ما درگیر چنین مواردی هستیم اما ظرفیت‌های انسانی و علمی خوبی در عرصه دیجیتال داریم، کشورهای دنیا در حال تعمیم رویکردهای مشترک خود در بکارگیری فناوری‌های نسل نو و ابتکاراتی نظیر هوش مصنوعی قابل اعتماد هستند.

برای نمونه توافقی که میان اتحادیه اروپا و کره جنوبی انجام شده، عملا منجر به تمرکز و فعالیت شرکا روی نیمه هادی‌ها، محاسبات با عملکرد بالا (HPC) و فناوری کوانتومی، نسل پنجم (۵G) و فراتر از آن، اقتصاد پلتفرمی، هوش مصنوعی (AI) و امنیت سایبری می‌شود.

نکته حائز اهمیت، همکاری مشترک در زمینه فناوری‌های نوظهور است که در استراتژی امنیت اقتصادی اتحادیه اروپا نیز لحاظ شده است. به اذعان اورسلا فون درلاین - رئیس کمیسیون اروپا جهان مناقشه برانگیزتر و ژئوپلیتیک‌تر شده و از این جهت موضوع امنیت اقتصادی را برای اتحادیه اروپا و بسیاری از شرکای آن در اولویت قرار داده است. این سند در واقع چارچوبی بر نحوه مدیریت مخاطرات است و بر لزوم قاطعیت بیشتر در استفاده از ابزارهای موجود و همچنین کار بر روی ابزارهای هدفمند جدید تأکید دارد.

به عنوان مثال یکی از کلیدی‌ترین ابزارها در مدیریت مخاطره، سرمایه‌گذاری خارجی است که بر امنیت و ثبات اقتصادی می‌افزاید. مقوله دیگر به مشارکت و همکاری اتحادیه اروپا با دیگر کشورهای جهان در زمینه‌هایی که باعث تحقق امنیت اقتصادی این اتحادیه می‌شود، اشاره دارد که همکاری با کره جنوبی نیز در این رده جای می‌گیرد.

دولت کره جنوبی سال گذشته طرحی را ارائه کرد که بر مبنای آن، این کشور تا سال ۲۰۲۷ به یک نیروگاه دیجیتال بزرگ تبدیل خواهد شد و به دنبال آن قصد دارد تا سال ۲۰۲۶ ورود به ۶G را آغاز کند و به این طریق لقب شماره یک «زیرساخت دیجیتال» را در دنیا از آن خود کند.

در همان زمان توسط رییس‌جمهور این کشور اعلام شد که در راستای این هدف مهم، سرمایه‌گذاری در حوزه‌های استراتژیک مختلف مانند نیمه‌هادی‌ها، محاسبات کوانتومی و متاورس را برای امنیت فناوری‌های کلاس جهانی متمرکز خواهیم کرد تا از رتبه دوازدهم شاخص «رقابت دیجیتال» به رتبه سوم که اکنون در اختیار سوئد است، برسد و جایگاه نخست «نوآوری» جهانی را کسب کند.

از سوی دیگر کره‌جنوبی در نظر دارد حدود ۳۰۲ میلیارد وون در توسعه فناوری نسل بعدی و ۱.۲ تریلیون وون تا سال ۲۰۲۶ در فناوری نیمه هادی هوش مصنوعی سرمایه گذاری کند؛ این سرمایه‌گذاری به جهت برآورد دولت کره جنوبی از میزان دو برابر شدن حجم بازار داده از ۲۳ به ۵۰ تریلیون وون صورت می‌گیرد.

اما کارشناسان حوزه ارتباطات و فناوری اطلاعات بر این باورند تأمین و توسعه منابع انسانی بخش دیگر برنامه توسعه کره جنوبی است که تا پیش از عرضه ۶G تا سال ۲۰۲۶ صورت خواهد گرفت و قرار است مدارس تحصیلات تکمیلی در شش زمینه دیجیتال، یک میلیون فرد با استعداد دیجیتالی را پرورش دهند. جالب است که حالا در این جلسه شورای «مشارکت دیجیتال» به واسطه رهبری هر دو شریک در فناوری ۵G، چشم‌انداز مشترک توسعه ۶G وضع می‌شود.

اتحادیه اروپا و کره جنوبی به عنوان شرکای هم فکر استراتژیک در حوزه دیجیتال، سعی در ایجاد دیدگاهی یکسان برای خلق محیط آنلاین منصفانه‌ای با تکیه بر صفات امن و منصفانه دارند و در ادامه این رویکرد، توافقی ضمنی بر سر همکاری در زمینه امنیت سایبری به ویژه از طریق تبادل اطلاعات و همکاری صنعتی داشتند.

در پایان اشاره به این موضوع حائز اهمیت است در حالی شورای مشارکت دیجیتال این دو کشور برای اوایل سال ۲۰۲۴ در بروکسل برنامه‌ریزی شده است تا به بررسی پیشرفت‌ها بپردازد و گام‌های بعدی را برای تعمیق مشارکت دیجیتال بردارد که به نظر می‌رسد این تاریخ موعد مهمی برای تصمیم‌گیری در مورد حرکت به سمت نسل بعدی ارتباطی باشد.

 

منبع: خبرگزاری ایسنا برچسب ها: نسل پنجم اینترنت 5G ، شبکه 5G ، اینترنت همراه ، نسل پنجم اینترنت همراه

منبع: ایران اکونومیست

کلیدواژه: نسل پنجم اینترنت 5G شبکه 5G اینترنت همراه نسل پنجم اینترنت همراه باندهای فرکانسی اتحادیه اروپا مشارکت دیجیتال سرمایه گذاری کره جنوبی نسل پنجم تا سال

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت iraneconomist.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «ایران اکونومیست» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۸۱۳۹۵۴۱ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

ظهور شاه‌کلید قفل‌های دیجیتال/ رایانه‌های کوانتومی رمزگذاری را بی‌معنا می‌کنند

خبرگزاری علم و فناوری آنا؛ بار‌ها شنیده‌ایم که هکر‌ها با سرقت اطلاعات کارت‌های بانکی، موجودی حساب افراد را خالی کرده‌اند و متخصصان توصیه‌هایی برای پیشگیری از آن دارند، اما اگر قرار باشد چنین اتفاقاتی به روند همیشگی تبدیل شود چه؟ یعنی دنیایی را تصور کنید که قفل اطلاعات الکترونیکی ناگهان از کار می‌افتند!

این یک سناریوی علمی، تخیلی نیست. زمانی که رایانه‌های کوانتومی به اندازه کافی قدرتمند شوند، این نگرانی ممکن است به واقعیت تبدیل شود. این رایانه‌ها می‌توانند از ویژگی‌های عجیب دنیای کوانتومی برای رمزگشایی قفل‌هایی استفاده کنند که شکستن آنها برای رایانه‌های معمولی سال‌ها طول می‌کشد. ما نمی‌دانیم چه زمانی این اتفاق می‌افتد، اما بسیاری از مردم و سازمان‌ها در حال حاضر نگران سرقت اطلاعات رمزگذاری شده توسط مجرمان سایبری و ذخیره آن برای رمزگشایی رایانه‌های کوانتومی در آینده هستند.

با نزدیک شدن دوران ظهور رایانه‌های کوانتومی، رمزنگاران در تلاش‌اند تا طرح‌های محاسباتی جدیدی برای ایمن کردن داده‌ها در برابر حملات فرضی ابداع کنند. ریاضیات درگیر در این ماجرا بسیار پیچیده است، اما بقای دنیای دیجیتال ما شاید به همین تلاش وابسته باشد.

رمزگذاری ضد کوانتومی

نفوذ به سیستم‌های امنیتی آنلاین اغلب در یک مسئله ریاضی و در دو عدد خلاصه می‌شود که وقتی در یکدیگر ضرب می‌شوند، عدد سوم به دست می‌آید و این عدد کلید باز کردن قفل اطلاعات محرمانه است. با بزرگتر شدن این عدد، مدت زمانی که یک کامپیوتر معمولی برای حل این مشکل صرف می‌کند بیشتر می‌شود.

انتظار می‌رود رایانه‌های کوانتومی بتوانند در آینده این کد‌ها را خیلی سریع‌تر بشکنند. بنابراین، رقابت بر سر یافتن الگوریتم‌های رمزگذاری جدیدی است که می‌توانند در برابر یک حمله کوانتومی مقاومت کنند.

مؤسسه ملی استاندارد و فناوری ایالات متحده سال‌ها است که الگوریتم‌های رمزگذاری «ضد کوانتومی» را خواستار شده و با وجود تلاش‌های فراوان برای ایجاد چنین الگوریتم‌هایی، تعداد بسیار کمی موفق به قبولی در این آزمون شده‌اند. یکی از الگوریتم‌های پیشنهادی به نام «کپسوله‌سازی کلید ایزوژنی فوق منفرد» بود که در سال ۲۰۲۲ با کمک نرم‌افزار ریاضی ماگما (Magma) در دانشگاه سیدنی توسعه یافته بود و به طرزی باورنکردنی شکست خورد.

این رقابت امسال داغ شده است. در ماه فوریه، اپل سیستم امنیتی خود را در پلتفرم آی مسیج (iMessage) به روزرسانی کرد تا از داده‌هایی که ممکن است در آینده توسط رایانه‌های کوانتومی جمع‌آوری شوند محافظت کرده باشند. دو هفته پیش، دانشمندان در چین اعلام کردند که برای محافظت از رایانه کوانتومی اوریجین ووکانگ (Origin Wukong) یک «سپر رمزگذاری» جدید نصب کردند و تقریباً در همین زمان، پژوهشگری به نام ییلِی چن (Yilei Chen)  کشف کرد که رایانه‌های کوانتومی به طور بالقوه می‌توانند نوعی الگوریتم را که شکستن آن بسیار دشوار است، هک کنند. این الگوریتم مبتنی بر بخشی از ریاضیات است که آن را به «مشبکه» می‌شناسند و نکته جالب این است که روش‌های مبتنی بر شبکه در سیستم امنیتی جدید آی مسیج (اپل) نیز با همین روش، یعنی «الگوریتم استاندارد پساکوانتومی» رمزگذاری شده است.

الگوریتم مشبکه چیست؟

الگوی «مشبکه» متشکل از نقاطی است که مانند کاشی‌های کف حمام یا ساختار یک الماس به طور منظم تکرار می‌شوند، اگرچه شبکه‌ها می‌توانند ابعاد زیادی داشته باشند (بیش از دو یا سه)، اما همه آنها از یک ایده اولیه برای تکرار نقاط به روشی قابل پیش‌بینی پیروی می‌کنند.

بخش بزرگی از رمزنگاری مشبکه، بر پایه یک سؤال به ظاهر ساده است: اگر یک نقطه مخفی را در چنین شبکه‌ای پنهان کنیم چقدر طول می‌کشد تا شخص دیگری این نقطه مخفی را پیدا کند؟ این بازی مخفی‌کاری می‌تواند راه‌های بیشتری برای محافظت از داده‌ها ایجاد کند.

نوع دیگری از مشبکه که به «یادگیری با خطا» شناخته می‌شود بسیار پیچیده است و شکستن رمز آن حتی برای رایانه کوانتومی نیز دشوار است. با بزرگ شدن اندازه مشبکه، مقدار زمان لازم برای پیچیدگی آن حتی برای رایانه کوانتومی نیز به‌طور تصاعدی افزایش می‌یابد.

یکی دیگر از روش‌های رمزگذاری بر اساس دشواری فاکتورگیری اعداد بزرگ انجام می‌شود، اما مشکل دیگری به نام «مسئله زیرگروه پنهان» وجود دارد که ارتباط نزدیکی با این روش دارد و حل آن نیز بسیار دشوار است. این مسئله در بسیاری از زمینه‌ها از جمله علوم کامپیوتر و ریاضیات کاربرد‌های مهمی دارد.

رویکرد ییلی چن نشان می‌دهد که رایانه‌های کوانتومی ممکن است بتوانند مسائل مشبک را تحت شرایط خاص سریع‌تر حل کنند. بر همین اساس، کارشناسان نتایج او را بررسی کردند و به سرعت یک خطا پیدا کردند. پس از کشف این خطا، چن نسخه به‌روز شدۀ مقاله خود را منتشر کرد و به توصیف این خطا پرداخت.

مقاله چن باعث شده است که بسیاری از رمزنگاران به امنیت روش‌های مشبکه بی‌اطمینان شوند و برخی هنوز در حال ارزیابی هستند که چگونه می‌توان از ایده‌های چن برای رفع این خطا استفاده کرد.

نیاز به توسعه ریاضیات

مقاله چن طوفانی در جامعه کوچک رمزنگاری به پا کرد، اما در سطح جهانی تقریباً هیچ‌توجهی به آن نشد؛ شاید به این دلیل که شمار کمی از مردم ارزش این کار یا پیامد‌های آن را درک می‌کنند.

سال گذشته، زمانی که دولت استرالیا به سراغ یک استراتژی ملی کوانتومی رفت تا کشورش را در صنعت کوانتومی، جهانی کند، یک اشتباه بزرگ انجام داد: اصلا به ریاضیات نپرداخت! استفاده حداکثری از رایانه‌های کوانتومی و آمادگی برای گسترش آنها به آموزش عمیق ریاضی برای تولید دانش و تحقیقات جدید نیاز دارد.

این گزارش از پایگاه خبری دِکانورسیشن به فارسی برگردان شده است.

انتهای پیام/

نازنین احسانی طباطبایی